تحلیل مکانی سایت‌های امداد رسانی هوایی در مواقع بروز زلزله (مورد: شهر بابل)

در طول تاریخ همواره سوانح طبیعی محیط دست‌ساخت بشر را دگرگون ساخته و چه بسا تلفات قابل توجه جانی و مالی برجای گذاشته است. بیش از 200میلیون کشته و زخمی در دهه جاری خود به روشنی عمق آسیب‌پذیری سکونتگاه‌های بشر را در برابر این قبیل سوانح نشان می‌دهد. در این بین زلزله یکی از مخرب‌ترین سوانح طبیعی است. کشور ایران با توجه موقعیت آن نسبت به خطوط گسل، در طول قرن‌ها بطور مداوم با پدیده زلزله روبرو شده است. با وجود این ابعاد وسیع آسیب‌پذیری در طی دهه‌های اخیر در زمینه بلایای طبیعی و از جمله زلزله، دوره‌ای بسیار پرهیاهو را پشت سرگذاشته است. چنانکه حتی زلزله بم با بیش از 25هزار کشته، 30هزار نفر مجروح و 85درصد ویرانی به عنوان فاجعه‌ای کم‌نظیر، دارای بازتاب‌های وسیع بین‌المللی بوده است. بر این اساس تجهیز و آماده‌سازی برای مقابله با این فاجعه انسانی امری ضروری و حیاتی است. هدف این مقاله مکان‌یابی سایت‌های امدادرسانی هوایی بعد از سانحه و ارایه الگویی ساده در جهت روش مکان‌یابی سایت‌های امدادرسانی هوایی است. بنابراین از روش توصیفی و تحلیلی و نیز روش پیمایش استفاده شده است. در این مقاله از تکنیک MADM برای مقایسه زوجی شاخص ها و تعیین امتیاز هر یک استفاده شده و در نهایت از تکنیک آنتروپی و روش تحلیل چند معیاره SAW جهت مکان‌یابی سایت‌های امدادرسانی هوایی استفاده شده است. براساس نتایج بدست آمده میدان شهید کشوری به جهت دارا بودن بالاترین امتیاز بر اساس معیار‌های تعریف شده، حائز الویت نخست جهت تجهیز و آماده‌سازی برای امدادرسانی هوایی است. در عین حال، از میان معیارها دو معیار فضای باز ودسترسی به بافت‌های متراکم و آسیب‌پذیر از درجه اهمیت بیشتری برخوردارند.